maandag 6 maart 2017

Beste mijnheer Buma,




U zult het ondertussen, zo’n 24 uur na het RTL-debat, wel door hebben hè, dat u de rechten van de vrouw in dit land ietwat rooskleurig samenvatte gisteravond? Ook binnen het CDA lopen er slimme capabele feministische vrouwen rond. Dat weet ik heel zeker, want ik ken er meer dan 1. Minstens een van die vrouwen heeft u gisteren ongetwijfeld geappt, gemaild, gebeld of in de gang bij Carré aangesproken en gezegd: “hé dat moet je niet meer zo doen”. En met een beetje geluk deed uw eigen vrouw het nog even over. Maar voor de zekerheid, voor het geval dat het gevoel voor harmonie en laten we de boel bij elkaar houden de overhand genomen heeft (het blijft het CDA natuurlijk), zal ik het nog even heel kort uitleggen. Zodat u nooit meer zoiets doms zegt.

Vrouwen hebben hier nog geen 1000 jaar rechten. Sterker nog, ze hebben dat nog geen 100 jaar. Honderd jaar geleden mocht een vrouw als ik niet stemmen. Maar toen dat in 1928 gewijzigd werd, waren we er nog lang niet. Toen mijn oma in 1946 trouwde werd ze op dat moment handelingsonbekwaam. Denk daar eens even diep over na. Een gezonde, jonge, goed opgeleide vrouw (mijn oma was onderwijzeres èn verpleegkundige) die van het ene op het andere moment geen enkele juridische beslissing over haar leven meer mocht nemen zonder toestemming van haar man. Geen bankrekening openen, geen contract tekenen, geen abonnement afsluiten en niet werken.

Natuurlijk zijn de tijden nu anders. Ook de vrouwelijke helft van de bevolking telt nu volwaardig mee. Maar dat uitgerekend de man die gisteren bleef hangen in een ‘alles was vroeger beter’ gevoel, geen kennis van geschiedenis heeft, maakt me zenuwachtig. Ik kan me gewoon zo weinig voorstellen bij iemand die serieus denkt dat we in dit land al 1000 jaar vrouwenrechten hebben. Het getuigt van zo ontzettend weinig respect voor al die vrouwen en mannen die keihard hebben geknokt voor die rechten en voor de vrouwen die zo onder het gebrek aan rechten geleden hebben. En het maakt u hang naar vroeger enger. Het voelt alsof u mij eigenlijk heel graag handelingsonbekwaam wil verklaren.

Het lullige is, dat lijken wel meer mannen te willen. Deze week kwam ik op twee ritten met mijn dochter door de binnenstad van Groningen de volgende situaties tegen. Vrouw van rond de twintig fietst door het Noorderplantsoen. Een groep van een stuk of tien 14/15-jarigen hangt daar rond op de fiets.  Een van de jongens zegt: “hé die griet heeft een fat ass, kom we gaan haar achterna”. Dat deden ze. Zonder dochter was ik er achter aangegaan om te zorgen dat ze veilig was. Ook met hebben we dat nog lang geprobeerd. Maar wat kon die meid fietsen…. Dat doet angst.

Twee dagen later. Meisje loopt door de Oude Kijk in ’t Jat en wordt aan de overkant van de straat gevolgd door een jongen. Ze steekt over, zet haar handen in haar zij en zegt: “En nu moet je stoppen met achter me aan lopen. Ik wil je gewoon niet meer zien. Heb je dat begrepen.” Mijn dochter was zwaar onder de indruk. Gelijk had ze.  Vooral omdat we tegelijkertijd een zwaar naar alcohol ruikende man achter ons hadden fietsen die ruzie bleef zoeken met de vrouw die naast hem fietste. Om alles. Ze sloeg niet af. Dat had ze vermoedelijk jaren eerder moeten doen.

Het gevolg van deze ontmoetingen? Dochter wil nog even niet alleen naar sport en volgend jaar graag meer dan één route naar de middelbare school kennen zodat ze om enge mannen heen kan fietsen. Ze heeft gelijk. Beide is vermoedelijk verstandig. Alle meisjes en vrouwen komen op een gegeven moment vervelende mannen tegen. Soms heel vervelende.

En nog even voor de juiste beeldvorming. Dit waren allemaal Nederlandse mannen. Ik vermoed mannen en jongens met een klein beetje heimwee naar vroeger toen alles eenvoudiger was, net als u. U gedraagt zich hopelijk nooit zo, maar het is een enorme versimpeling van de realiteit van vrouwen in Nederland om te doen alsof de al 1000 jaar vaststaande rechten van vrouwen in Nederland gevaar lopen door islamitische mannen. De realiteit: Vrouwen hebben in Nederland pas een jaar of 50 echt rechten en in de praktijk worden ze nog steeds weleens lastiggevallen door allochtone en autochtone mannen.  En nergens op de wereld hebben vrouwen al 1000 jaar rechten. Ook hier niet. Nooit meer zeggen. Afgesproken?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten