Lijstjes

Meer dan normaal denken aan de dood. Er zijn van die checklists waarop je kan zien dat je depressief bent. Maar ik bedacht me van de week dat het misschien handig is om een eigen checklist te hebben: een wat subtielere. Ik weet bijvoorbeeld dat ik me zorgen moet maken als ik de neiging heb om “wie moet er nu weer wat van mij” te gillen als de telefoon gaat (ook als ik het eigenlijk niet druk heb). De optie dat er iemand belt met iets leuks bestaat dan even niet. Vervolgens lukt het me niet om mijn dagelijkse routines gewoon te doen. Want mensen, een borstel door de wc pot halen is echt heel veel werk. Ook keihard oordelen over mensen die ik niet eens ken is een valkuil. Het nare is dat ik dat als ik me goed voel gewoon echt niet meer doe. En dat ik daardoor vaak heel leuke gesprekjes heb met mensen die heel anders zijn dan ik zelf. En als ik ergens van opknap dan is het van verbinding met anderen.

Daar heb ik trouwens ook een lijstje voor nodig. Dingen die goed voor me zijn. Ik heb namelijk jaren het verkeerde lijstje meegesleept.

Het lijstje met dingen die ik denk dat ik nodig heb als ik echt somber ben:

Eten

Snoep

Iets nieuws om te KOPEN

Tijd voor mezelf

Gemak

Een lekker simpel boek

Verhalen van mensen die nog zieliger zijn dan ik op het internet

TV
Een schop onder mijn kont.

Een knus gezellig grotje om in alleen te zijn

Allemaal dingen waar op zich niks mis mee is. Maar allemaal dingen waarmee je jezelf afsluit van lieve mensen, van de wereld, van je eigen leven, van je eigen gevoel,van je zelf. Ik ben, kortom, voortdurend onbevredigd op zoek naar afleiding. Dus nu ben ik zover dat ik weet wanneer ik uit moet kijken en weet wat ik niet moet doen. Wat helpt wel?

Praten, niet goed! roepen als iemand vraagt hoe het gaat. Geen gedachten diep wegstoppen

Op vaste tijden echt lekker eten. Geen snelle happen maar een goede als ik echt trek heb.

Buiten zijn, de zon meepikken als die er is en anders de daglichtlamp gewoon echt aan doen 's ochtends.

Een routine gewoon weer oppakken als ie verdwenen is. Zonder zelfkastijding omdat ik slecht was.

Iets maken. Het hoeft niet af het hoeft niet mooi, maar knutselen, fröbelen en uitvinden maken me blij. De frutsels in de kast opnieuw rangschikken werkt ook.

Delen, wel iets weggeven. Een knutsel, iets uit de keuken, een complimentje of een glimlach.

Dankbaarheid. Ik heb jaren gevochten tegen het idee van dankbaarheidslijstjes. Het leek me typisch zo'n techniek om mensen te houden waar ze zijn. Maar er is zo veel om dankbaar voor te zijn! En het helpt!

Kijk en nu heb ik iets gemaakt, met mijn daglichtlamp aan, wat ik met jullie gedeeld heb, mag ik dan nu even zinloos zappen?