Ik op het internet........

Zondag is het Pasen. En dit jaar betekent dat dat ik weer mag facebooken (ja, ik weet dat het nog veel meer betekent, maar dit blogje gaat over ik en het internet.....) Al een paar jaar probeer ik iedere veertigdagentijd te vasten. Twee jaar terug dronk ik 40 dagen geen koffie, vorig jaar liet ik alcohol staan en dit jaar zou ik niet zinloos internetten. Dat is niet helemaal gelukt. Dat wist u al natuurlijk want ik ben midden in de 40-dagentijd gaan bloggen. Ik vond het meer dan lastig, maar ik heb wel nagedacht over mijn verhouding tot het internet en dat is uiteindelijk voor mij het belangste aan vasten. Ik wil met andere ogen naar mijn eigen gedrag kijken, vaste patronen doorbreken en zo ontdekken wat echt belangrijk voor me is.

Wat ik deze weken ontdekte is dat het internet inderdaad veel tijd kost en heel interessant ik voel me niet zo schuldig over de tijd op facebook. Sterker nog, als ik zomaar een mooi boek lees heb ik daar veel meer moeite mee dan dat ik wat zinloos rondsurf. Rationeel gezien vind ik dat boek lezen echt minder erg dan dat webhoppen maar emotioneel gezien ligt het blijkbaar anders.

Ook grappig is dat niemand me sterkte wenste toen ik stopte met koffie of alcohol maar dat nu iedereen er iets over zei. Het is ook moeilijk. Koffie kun je gewoon niet drinken, alcohol ook maar niet internetten is net zoiets als diëten. Je kunt het niet helemaal uitbannen dus je moet de beslissing om het niet te doen iedere keer opnieuw nemen.

Ik had verwacht social media te missen. Ik facebook en twitter graag. Ik ben overdag veel alleen en online contacten zijn mijn equivalent van het praatje bij de koffieautomaat. Toch viel me dat redelijk makkelijk. Het waren de blogs de inkijkjes in het leven van totale vreemden die ik echt mistte. Het grappige is in feedly heb ik meer dan 1000 ongelezen blogs. Ik heb hem niet opengemaakt de afgelopen tijd. Ik heb wel stiekem andere blogs gezocht en gelezen soms eindeloos lang.

Ik had van te voren visioenen van wat ik met mijn tijd zou doen en gedeeltelijk kwamen die uit. Ik heb een stuk huis geschilderd gelezen geschreven en behoorlijk wat gehaakt maar mijn leven werd niet ineens magisch beter van niet internetten. Ik heb ook mijn record in alle spelletjes op mijn telefoon verbeterd bijvoorbeeld. En ik herinnerde me ineens dat ik toen ik studeerde en het internet nog iets was waarvan we dachten dat het misschien voorbij zou gaan (ja ik ben best oud ja) wel eens een stapel hele slechte bouquetreeks-boekjes kocht in de uitverkoop en die achter elkaar door las. Zo lees ik nu weleens blogs. En zo is niet het internet een probleem maar is er iets in mij dat me soms dingen laat doen die niet goed voor me zijn. Twee uur lang stiekem lezen over de dagen van iemand die ik niet ken is het equivalent van staand koekjes eten in de keuken. Koekjes eten is niet slecht. Om Brene Brown nog maar eens te citeren 'it aint what you do, it is why you do it'. Het internet is niet goed of niet slecht voor me het is er gewoon, net zoals chocolade-ijs chips en flessen wijn. Maar 'het eindeloos lezen over andermans leven in plaats van mijn eigen leven te leiden' mag op dit lijstje en ik ga gewoon verder met genieten van het internet. Met mate! 

P.S. Ik maakte de link naar het lijstje dingen die ik doe als ik depressief ben en zielige verhalen lezen op het internet staat er al op. Wat is dat toch, dat je eigenlijk best weet dat dingen niet goed voor je zijn en je het toch doet?