Gisteren was zoon in paniek. Hij had
zijn oefen theorie verkeersexamen bijna niet gehaald. En meester had
verteld dat kinderen die 550 voor hun cito halen, soms moeite hadden
met hun verkeerstheorie. In mijn zoons hoofd werd dat: Meester zegt
dat ik ga zakken voor mijn theorieverkeersexamen en dat betekent dat
ik toch dom ben en dat iedereen me uitlacht.
Meester bedoelde: als je slim bent kun
je dingen te ingewikkeld maken en dat gebeurt wel eens bij
verkeersexamen.
Het gebeurt bij het bloggen ook. Iedere
keer dat ik een idee heb voor een stukje heeft vormt mijn hoofd
zinnen, in het Engels. Want ooit blogde ik veel. Ik heb het gisteren
eens teruggelezen op zoek naar een mooi voorbeeld van de heftigheid
van het peutermoederschap. Ik las dingen die ik vergeten was. Teksten
die ik prachtig vond, knutsels die ik maakte, dingen die ik bakte.
Mijk improves was helemaal Marieke.
Toen ik overstapte in het Nederlands
was het idee dat het ook een soort van port-folio kon worden. Dus ik
ging er over nadenken en nog meer over nadenken en ik dacht zo veel
dat ik stopte met schrijven. Ik veranderde de naam. Maar schrijven
over mosterd maken, kringlopen en haken is op de een of andere manier
in het Nederlands enger. Truttiger. Ik dacht dat het Engels een
masker was om me achter te verschuilen, maar het was wel een
bevrijdend masker (metafoor die mank loopt!).
Ik dacht er veel over na gisteren en
vandaag en besloten dat alleen Engels voldoet in deze situatie. Ik
was het niet aan het overdenken. I was seriously overthinking
things..... I like to make stuff and I like to show it.
Dus hierboven een stukje van de oogst van afgelopen herfst..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten