Licht, leben en liefde

Dat zijn de eerste vier woorden van Daniël Loheus prachtige lied: Aordig doen tegen mensen die niet aordig doen (want die benn aordigheid 't hardste neudig. Harder as wij).

Dat licht is voor mij wel een retebelangrijke voorwaarde. Zonder ben ik al vrij snel iemand die niet aordig doet. Het is nu oktober en het licht is uit. Marieke gaat dan vrij snel ook uit. Op slot. Opgekruld in een hoekje. Ik doe mijn best. Zet mijn lichtlamp aan, draai blije muziek, blijf contact leggen, probeer me niet lens te eten, slik mijn vitamientjes. Maar het blijft behelpen. Sinds ik dit een beetje van mezelf snap, probeer ik de zon niet alleen te vangen in mijn weckvoorraad maar ook in mijn foto-opslag. Om naar te staren als ik het nodig heb. Vandaag heb ik het nodig. De belofte dat ooit het licht weer aan gaat...