Hoop op lente

Het is nog lang geen lente. Januari is echt nog midwinter. Het zou kunnen vriezen en sneeuwen, makkelijk. Dit jaar hebben we recordtemperaturen, maar dat is 10 graden en grijs, met af en toe slagregens. Het is geen lekker weer....

En toch. Toch verandert er in januari altijd wat. Soms ruikt de lucht heel even een beetje naar aarde. Soms ineens begint de merel te zingen. De zon schijnt veel en veel te weinig, maar als hij schijnt kan je ineens de warmte al een beetje voelen. Naast het huis, onder de koude, doodlijkende druivenstruik, komen narcisjes op. Onder de kersenboom zie je de eerste topjes van de tulpen. De knoppen in de fruitstruiken beginnen heel voorzichtig te zwellen.

De hazelaars en de elzen hebben alle voorzichtigheid laten varen. Ze bloeien, in het friste, prilste groen dat het voorjaar kent. Januari is nog geen voorjaar.  Maar januari is wel de maand waarin je je ineens kunt voorstellen dat het voorjaar worden kan. Dat de zomer bestaat en ook dit jaar weer komen zal.

Vanochtend was de lucht blauw. De zon maakte de schapenwolkjes roze. Ganzen vlogen er luid krijsend onder door en ik hoorde een specht.

Januari is geen lentemaand.

Januari is wel de maand van hoop op lente.........

Voor nu, voor mij is het genoeg.