donderdag 10 oktober 2013

Selluf doen


Het gemiddelde 2 jarige kind komt op een gegeven moment in het stadium waarin het dingen ´selluf´ wil doen. De meeste mensen groeien daar weer over heen en voor sommigen is het chronisch. Ik vrees dat ik daar bij hoor. Ik had pas echt in de gaten hoe diep deze behoefte zit toen ik een paar jaar geleden een lifelist maakte met 100 dingen die ik graag zou willen doen. Mosterd maken, kaas maken boter, maken, vis fileren die ik selluf heb gevangen, broodbakken: ik wil het kunnen. In de loop der jaren heb ik er aardig wat kunnen doorstrepen. Sommige dingen doe ik één keer en andere zijn een terugkerend ritueel. Ik heb in geen jaren mosterd gekocht bijvoorbeeld. Gisteren maakte ik seroendeng. Zondag hadden we een bizar leuke maar super drukke dag gehad bij Zpannend Zernike waar de hele familie Laauwen assisteerde bij de open dag van Sron. Ik had voor minstens een week aan sociale interacties in een dag gestopt en was dus gisteren gevloerd. Nou tank ik nergens zo lekker van bij als lekker rommelen in mijn keuken dus de seroendeng van het blog van Kayotic kitchen moest gemaakt. Ik kan je nu al vertellen dat het een blijvertje is (zoals het merendeel van haar recepten, trouwens). Simpel, lekker en snel en aangezien de seroendeng er hier altijd heel snel doorheen gaat is het ook nog een nuttig recept.
En toen ik toch in de keuken bezig was besloot ik om ook het gevecht met de appels en de stoofperen weer aan te gaan. De oogst is zo overvloedig dat ik 's nachts van het fruit in de tuin droom. Ik weckte een ketel vol met appelmoes en stoofperen en toen man thuis kwam plukte hij weer een emmer druiven. Om 10 uur 's avonds stond de keuken vol met potten en flessen en waren wij wederom gevloerd. Trots maar gevloerd....

Marieke

P.S. Ik wilde eigenlijk een blog schrijven over het waarom van zelf doen, maar dat moet nog even rijpen geloof ik.

P.S 2. Ik las mijn eigen lifelist blog op mijn andere blog weer eens door en dat was eigenlijk een heel goede post. Ik moet lachen om nummer 5 leren wecken. Da's gelukt en Elianne voegde een week aan een klooster toe. Dat gaat er vast eens van komen. Het weekend was heerlijk! (Zie vorige blog).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten